Marie-Louise Dooijes
Toen ik begin jaren 80 aan de kunstacademie studeerde in De Haag werd daar nog geen fotografie onderwezen. Ik ging naar de Fotovakschool en werd assistent bij een reclamefotograaf om de fotografische technieken te leren. Bij de Moor (het latere AFC, Amsterdam Centrum voor Fotografie) ontwikkelde ik mijn creatieve kant. In Amsterdam werkte ik als freelancer in dans- en theaterfotografie, maakte zwart-wit afdrukken voor exposanten, richtte exposities in en werkte ik als docent fotografie bij Crea, Universiteit van Amsterdam. Mijn werk werd opgenomen in de collectie van het Nederlands Theater Instituut en vanuit mijn betrokkenheid bij de Anti Apartheidsbeweging Nederland bij het Internationaal Instituut Sociale Geschiedenis.
Ik verhuisde naar Amersfoort waar mijn serie Blauwdruk voor Cova werd aangekocht door de gemeente. Voor de Amerpoort maakte ik twee omvangrijke series kunstenaarsportretten die te zien waren in o.a. Singer Laren.
Met de komst van de digitale fotografie en beeldbewerking ben ik me opnieuw tot fotografie gaan verhouden. Voor mij betekende dit terug naar de essentie van fotografie. De camera als tekenmachine. Tekenen met licht en schaduw. Of is het licht en donker? Zoals de mens dat ook in zich heeft; we willen naar het licht en hebben ook die donkere kant. Ik maak een vertaalslag naar de natuur. Natuur heeft mijn warme belangstelling. Ik voel me er prettig en thuis, mijn werk gaat daar meestal over. Ik zit met mijn handen in de aarde en realiseer me dat hier de bron ligt van al het organische leven, hier in het donker.
De uiterlijke verschijning van die organische materie is vorm. Wat mij trekt is wat die vorm doet in z’n schaduw en in z’n licht, z’n innerlijk. Hier toont voor mij zich het ware wezen van de plant.
Tegenwoordig maak ik voornamelijk autonoom werk.
Lid van Landelijk Kunstenaarsgenootschap de Ploegh sinds 2013.